رابطۀ مهارت‌های ارتباطی و سبک‌های مذاکره با میزان تعارض در کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه آزاد

  هدف پژوهش حاضر، مطالعۀ رابطۀ مهارت‌های ارتباطی و سبک‌های مذاکره با میزان تعارض در کارشناسان ادارات تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد شمال غرب کشور است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ کارشناسان ادارات تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد شمال غرب کشور به تعداد 49 نفر است که به‌علت محدود بودن تعداد افراد جامعه تمام افراد جامعه به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه‌های مهارت‌های ارتباطی برتون[1] (1990)، سبک‌های مذاکرات سازمانی پیر[2] (1989) و میزان تعارض شغلی دوبرین [3](1985) و همچنین پرسشنامۀ مشخصات فردی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در بخش آمار توصیفی از روش‌های تعیین میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و ترسیم جداول و در بخش آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مهارت‌های ارتباطی با میزان تعارض رابطۀ معنادار مثبت وجود دارد، ولی بین سبک‌های مذاکره با میزان تعارض رابطۀ معنا‌داری مشاهده نشد. همچنین بین مهارت‌های ارتباطی و سبک‌های مذاکره رابطۀ مثبت معنادار وجود دارد. با توجه به وجود ارتباط معنادار بین مهارت‌های ارتباطی با میزان تعارض و همچنین وجود رابطۀ معنادار بین مهارت‌های ارتباطی و سبک‌های مذاکره، پیشنهاد می‌شود مسئولان بالادستی سازمان با فراهم کردن زمینه‌های آموزش و افزایش مهارت‌های ارتباطی و سبک‌های مذاکره موجب کاهش تعارض در سازمان شوند.